دوشنبه 90/9/14
نیازمند چیزی بودم که باورش کنم
نگاهت بر من افتاد و باور کردم
خواهان کسی بودم که باورش کنم
خود و رویاهایت را با من تقسیم کردی و باورت کردم
اما آنچه که براستی نیازمندش بودم
مرا به دنیای درونت بردی و با اکسیر عشق یاریم کردی
و به برکت توست
که امروز زنده ام , لمس میکنم و باور دارم
کسی , چیزی یا خود را
تنها بخاطر وجود توست
| [ کلمات کلیدی ] :